* ماه شعبان ماه بسیار شریفى است و منسوب به حضرت سید الانبیاء صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله وسلم است و آن حضرت این ماه را روزه مى داشت و به ماه رمضان وصل مى کردند.
* اعمالمشترکه این ماه چند امر است:
1️⃣ در هر روزى هفتاد مرتبه بگوید: «أستَغفِرُ اللهَ وَأسألُهُ التَوبة».
2️⃣ در هر روز، هفتاد مرتبه بگوید: «أستَغفِرُ اللهَ الذی لا إلهَ إلّاهُوَ الرَحمنُ الرَحیمُ، الحَیُ القَیّومُ وَأتوبُ إلَیهِ».
3️⃣ در هر روز، در وقت زوال و در شب نیمه، صلوات شعبانیه را بخواند.
4️⃣ تصدّق کند در این ماه اگر چه به نصف دانه خرما باشد، تا حق تعالى بدن او را به آتش جهنم حرام گرداند. و روایت است که «بهترین اعمال در این ماه، تصدّق کردن و طلب آمرزش نمودن است».
5️⃣ در مجموع این ماه، هزار مرتبه بگوید: «لا إلهَ إلّاالله وَلا نَعبُدُ إلّاإیّاهُ مُخلِصینَ لَه الدین وَلَو کَرِهَ المُشرِکون» که ثوابِ بسیار دارد؛ از جمله آنکه عبادت هزار ساله در نامه عملش نوشته شود.
6️⃣ دوشنبه و پنجشنبه این ماه را روزه بگیرد که بر آورده شود از او بیست حاجت دنیا و بیست حاجت از حاجت هاى آخرت.
7️⃣ در هر پنجشنبه این ماه، دو رکعت نماز بگزارد در هر رکعت بعد از حمد صد مرتبه توحید بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات بفرستد «6» و روزهاش نیز فضیلت دارد و روایت است که: در هر روز پنجشنبه ماه شعبان زینت مىکنند آسمانها را، پس ملائکه عرض مىکنند: خداوندا! بیامرز روزه داران این روز را و دعاى ایشان مستجاب گردان.
8️⃣ در این ماه، صلواتِ بسیار بفرستد.
9️⃣ آنکه از روز جمعه آخر ماه تا بقیه ماه بسیار بگوید: «اللهُمَّ إنْ لَم تَکُنْ غَفَرتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِیَ مِنهُ»
*****************
* هرگونه تبلیغات در صورت انجام ارتباطی به این وبلاگ ندارد
* استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است
سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام، هدیه به ساحت مقدس حضرت زهراء سلام الله علیها، ائمه اطهار علیهم السلام، امام خامنه ای حفظه الله تعالی و ارواح طیبه شهداء صلوات
اى سماعه! هر گاه به درگاه خداوند عزّوجلّ حاجتى داشتى، بگو: بار خدایا! به حقّ محمّد و على، از تو درخواست مىکنم، زیرا آن دو را نزد تو مقام و منزلتى بزرگ است. پس به حقّ آن مقام و آن منزلت، از تو درخواست مىکنم که بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرستى و فلان و بهمان حاجتم را برآورى، زیرا در روز قیامت، هیچ فرشته مقرّب و پیامبرِ مُرسل و مؤمن مخلصى نباشد، مگر اینکه به آن دو نیازمند باشد.
* هرگونه تبلیغات در صورت انجام ارتباطی به این وبلاگ ندارد
* استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است
سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام، هدیه به ساحت مقدس حضرت زهراء سلام الله علیها، ائمه اطهار علیهم السلام، امام خامنه ای حفظه الله تعالی و ارواح طیبه شهداء صلوات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة
زندگینامه شهید احمد کشوری:
سرگرد خلبان احمد کشوری مکتبی که شهادت ندارد، اسارت ندارد. (امام خمینی) شهید کشوری، اسطوره مقاومت در روزهای خون و خطر، مردی که افتخار اسلام و هوانیروز بود؛ مردی که ارتشیِ نمونه لقب گرفت؛ دلاوری که همه عشقش اسلام بود و امام؛ شهیدی که در دامان پدر و مادری مسلمان و شجاع پرورده شد؛ اینک به آنچه که همگی ما در آرزویش هستیم، رسیده است و در کنار فرشتگان خداوند و ملائک مقرب، تقرّب یافته است. از شجاعت پدرش همین بس که با وجود داشتن پست ریاست ژاندارمری (در یکی از شهرهای شمال) به مبارزه با سردمداران زر و زور پرداخت و در آخر مجبور به استعفا شد و پس از آن به کشاورزی پرداخت. شهید احمد در تیرماه 1332 در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. دوران دبستان و سه سال اول دبیرستان را به ترتیب در «کیاکلا و سرپل تالار» ـ دو روستا از روستاهای محروم شمال ـ و سه سال آخر را در دبیرستان «قنه» بابل گذراند. دوران تحصیلش را به خاطر استعداد فوق العاده ای که داشت، به عنوان شاگردی ممتاز به پایان رساند. وی ضمن تحصیل، علاقه زیادی به رشته های ورزشی و هنری نشان می داد و در اغلب مسابقات رشته های هنری نیز شرکت می کرد. یکبار هم در رشته طراحی در ایران مقام اول را به دست آورد. در رشته ی کشتی نیز درخششی فراوان داشت. در زمان تحصیل، فعالیت مذهبی زیادی داشت؛ با صدای پر سوزش به مجالس و مراسم مذهبی شور خاصی می بخشید. در ایامی نظیر عاشورا با مدیریت و جدیت بسیار همواره مرثیه خوانی و اداره بخشی از مراسم را به عهده می گرفت. در این برنامه ها، تمام سعی خود را برای نشان دادن چهره ی حقیقی اسلام و بیرون آوردن آن از قالب هایی که سردمداران زر و زور و اربابان از خدا بیخبر برای آن درست کرده بودند، به کار می برد و معتقد بود که: انسان نباید یک مسلمان شناسنامه ای باشد. بلکه باید عامل به احکام اسلام باشد. و چون در این فکر بود که اسلام را از روی تحقیق و مطالع بپذیرد، در دوران دبیرستان مطالعاتش را وسعت داد و تا هنگام اخذ دیپلم علاوه بر کتب مذهبی، کتابهایی درباره ی وضعیت سیاسی جهان مطالعه نمود. شهید کشوری در سال آخر دبیرستان با دو تن از همکلاسان خود، دست به فعالیت های سیاسی ـ مذهبی زد. او با کشیدن طرحها و نقاشی های سیاسی بر علیه رژیم وابسته، ماهیت آن را افشاء می کرد. بعد از گرفتن دیپلم، آماده ورود به دانشگاه می شد که با توجه به هزینه های سنگین آن و محرومیت مالی که داشت، از رفتن به دانشگاه منصرف گردید. در سال 1351 وارد ارتش (هوانیروز) شد. البته همیشه از مسائلی که در آنجا می دید، رنج می برد، چرا که رفتارها، مخالف شئونات عقیدتی او بود. او در معاشرت با استادهای خارجی، به گونه ای رفتار می کرد که آنها را تحت تأثیر خود قرار می داد. در این مورد می گفت: من یک مسلمانم و مسلمان نباید فقط به فکر خود باشد. او می خواست در آنجا نیز ادامه ارشاد را بگستراند. به علت هوش و استعدادی که داشت، دوره های تعلیماتی خلبانی هلی کوپترهای «کبرا» و «جت رنجر» را با موفقیت به پایان رساند. عبادات او نیز دیدنی بود. او شبها با صوت زیبایش، قرآن می خواند و پیوندش را با «الله» مستحکم می کرد. چنان خداوند را عبادت می کرد که در انسان تأثیر می گذاشت. وقتی به عبادت می پرداخت، حال دیگری می یافت. با زندگی ساده اش می ساخت و با تجملات سخت مبارزه می کرد. روحیه ای متواضع و رئوف داشت و در عین حال در مقابل بی عدالتی ها سرسختانه می ایستاد. علاقه عجیبی به روحانیت داشت و بسیار افسوس می خورد که چرا روحانی نیست. بارها گفته بود: ای کاش در لباس روحانیت بودم. در آن صورت بهتر می توانستم حرفهایم را بزنم. شهید کشوری با همه ی محدودیتهایی که در ارتش وجود داشت، بسیاری از کتابهای ممنوعه را در کمد لباسش جاسازی می کرد و در فراغت، آنها را مطالعه می نمود. حتی به دیگران نیز می داد تا مطالعه کنند. چندین بار به علت اعمالی که بر علیه رژیم انجام داد، کارش به بازجویی رسید و حتی مورد تهدیدهای مختلف قرار گرفت. در اوایل اشتغال به کارش در باختران، شروع به تحقیق درباره ی فقرای شهر نمود و برای نشر روحیه ی انفاق در همکارانش سعی بسیار کرد. بالاخره توانست با همکاری چند نفر دیگر از افراد خیّر هوانیروز، مخفیانه صندوقی جهت کمک به مستضعفین تشکیل دهد. شبهای بسیار از مصیبت های فقرا سخن می گفت و اشک می ریخت و فکر چاره می کرد. با همه خطراتی که متوجه او بود، به منزل فقرا می رفت و ضمن کمک به آنان، ظلم های شاه ملعون را برایشان روشن می ساخت. شهید کشوری در دوران قبل و بعد از انقلاب، جان بر کف و دلیر برای اعتلای اسلام ایستاد و مقاومت کرد. در اکثر تظاهرات شرکت کرد و بسیاری از شبها را بدون آن که لحظه ای به خواب برود، با چاپ اعلامیه های امام به صبح رساند. او چه قبل و چه بعد از پیروزی انقلاب عقیده اش این بود که تنها رهبران راستین امت اسلام، روحانیون در خط امام هستند. در میان تظاهرات چندین بار کتک خورده بود، ولی با شوق عجیبی از آن حادثه یاد می کرد و می گفت: این باطومی که من خوردم، چون برای خدا بود شیرین بود. من شادم از این که می توانم قدمی بردارم و این توفیقی است از سوی پروردگار. در زمان بختیار خائن با چند تن از دوستانش طرح کودتایی را برای سرنگونی این عامل آمریکا ریختند و آن ا نزد آیت الله پسندیده، برادر امام بردند. قرار بر این شد که طرح به نظر امام خمینی برسد و در صورت موافقت ایشان اجرا گردد. اما خوشبختانه با هوشیاری امام و بی باکی امت، انقلاب اسلامی در 22 بهمن پیروز گردید و دیگر احتیاجی به اجرای این طرح نشد. وقتی که غائله کردستان شروع شد، شهید کشوری همچون کسی که عزیزی را از دست بدهد و یا برادری دربند داشته باشد، از بابت این ناامنی ناراحت بود. سردار شهید به خون خفته ما تیمسار «فلاحی» می گفت: من شبی برای مأموریت سختی در کردستان داوطلب خواستم و هنوز سخنانم تمام نشده بود که از صف، جوانی بیرون آمد. دیدم کشوری است. او از همان آغاز جنگ داخلی چنان از خود کیاست و لیاقت و شجاعت نشان داد که وصف ناکردنی است. یکبار خودش به شدت زخمی شد و هلی کوپترش سوراخ سوراخ. ولی او به فضل الهی و هوشیاری تمام، هلی کوپتر را به مقصد رساند. در زمان جنگ هم دست از ارشاد برنمی داشت و ثمره تلاش های شبانه روزی او را می توان در پرورش عقیدتی شیرمردانی چون شهید سهیلیان و شهید شیرودی دانست. شهید شیرودی چه متواضعانه می گفت: احمد، استاد من بود. زمانی که صدام آمریکایی به ایران یورش آورد، احمد در انتظار آخرین عمل جراحی برای بیرون آوردن ترکش از سینه اش بود. اما روز بعد از شنیدن خبر تجاوز صدام، عازم سفر شد. به او گفته بودند که بماند و پس از اتمام جراحی برود، اما او جواب داده بود: وقتی اسلام در خطر باشد، من این سینه را نمی خواهم. به جبهه رفت و چون گذشته، سلحشورانه جنگید و مزدوران را به درک واصل کرد، به طوری که بیابان های غرب کشور را به گورستانی از تانک ها و نفرات مزدور دشمن تبدیل نمود. او بدون وقفه و با تمام قدرت و قوا می کوشید. پروازهای سخت و خطرناک را از همه زودتر و از همه بیشتر انجام می داد. حماسه هایی که در شکار تانک آفریده بود، فراموش نشدنی است. شبها دیروقت می خوابید و صبح ها خیلی زود بیدار می شد و نیمه شبها، نماز شب می خواند. با اشک و تضرع و عبادت های نیمه شبش، به جهاد اکبر نیز اهتمام می ورزید. او الگوی یک مسلمان کامل و به کمال رسیده بود و چه زیبا گفته است شهید عزیزمان تیمسار فلاحی که: «احمد فرشته ای بود در قالب انسان. » او چنان مبارزه با کفر را با زندگی خود عجین کرده بود که دیگر هیچ چیز و هیچ کس برایش کوچکترین مانعی نبود. حتی مریم سه ساله و علی سه ماهه اش. هر بار که صحبت از فرزندانش و علاقه او به آنها می شد می گفت: «آنها را به قدری دوست دارم که جای خدا را نگیرند. » هر کار سخت و دشواری را که انجام می داد، کار کوچکی می شمرد و آن را وظیفه می دانست. از کارهای دیگران و قشرهای مختلف در جبهه ها، خصوصاً پاسداران قدردانی بسیار می کرد. به برادران پاسدار علاقه وصف ناشدنی داشت و مبارزه ی آنان را از خالصانه ترین مبارزات بعد از صدر اسلام می دانست. یکبار پوتینی از برادر پاسداری به عنوان هدیه گرفته بود و هرگز این چکمه ی رزم را از خود دور نمی کرد. می گفت: « من این را از یکی از خالصان درگاه احدیت که روحانیت و جهاد و شهادت از چهره و نگاهش می بارد، گرفته ام. » شهید کشوری همواره برای وحدت هرچه بیشتر دو قشر پاسدار و ارتشی می کوشید؛ چنانکه مسئولین، هماهنگی، و حفظ غرب کشور را مرهون او می دانستند. او گفت: «تا آخرین قطره خون برای اسلام و اطاعت از ولایت فقیه خواهم جنگید و از این مزدوران کثیف که سرهای مبارک عزیزانم(پاسداران)را نامردانه بریدند، انتقام خواهم گرفت. » عشق شهید کشوری به امام، چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب وصف ناکردنی است. بعد از انقلاب وقتی که برای امام کسالت قلبی پیش آمده بود، او در سفر بود. در راه وقتی که این خبر را شنید، از ناراحتی ماشین را در کنار جاده نگه داشت و در حالی که می گریست، گفت: خدایا از عمر ما بکاه و به عمر رهبر بیفزا. وقتی به تهران رسید، به بیمارستان رفت و آمادگی خود را برای اهدای قلب به رهبرش اعلام کرد. او بر این عقیده بود که تا در این دنیا هست و فرصتی وجود دارد، باید توشه ای برای آخرت بسازد. هرگز لحظه ای از حرکت و تلاش بازنایستاد؛ به طوری که می گویند بارها در هوای ابری و حتی بارانی پرواز کرد. او الله را می دید و به جهان جاودانی می اندیشید. عشق به الله، هر خطری را در نظرش هموار کرده بود و شهادت در راه الله برای او از عسل شیرین تر بود. آری... بالاخره در روز15/9/1359 نیایش های شبانه اش به درگاه احدیت مورد قبول واقع گردید و در حالی که از یک مأموریت بسیار مشکل اما پیروز باز می گشت، در دره میناب ایلام مورد حمله نابرابر و ناجوانمردانه مزدوران بعثی قرار گرفت. در حالی که هلی کوپترش در اثر اصابت راکت های دو میگ به شدت در آتش می سوخت. آن را تا موضع خودی رساند. و آنگاه در خاک وطن سقوط کرد و شربت شیرین شهادت را مردانه نوشید و پیکر پاکش در بهشت زهرا میعادگاه عاشقان به خاک سپرده شد. از قدرت روحی مادرش چه چیز بالاتر از این که در هنگام دفن پسرش، در حالی که عکس او را می بوسید و پرچم جمهوری اسلامی راـ که با دست خود دوخته بود ـ بر سر مزار او می آویخت، فریاد زد احسنت پسرم، احسنت. آنان که با چشمی گریان در بهشت زهرا حضور داشتند، هیچ گاه سخنان خانواده ی صبور سرگرد «کشوری» را فراموش نخواهند کرد.
وصیتنامه:
«بسم الله الرحمن الرحیم» در مـسـلخ عـشق جـز نـکـو را نـکشند روبـــه صـفـتـان زشـت خـو را نـکشـنـد پایان زندگی هر کسی به مـرگ اوست جز مرد حق که مرگش آغاز دفتر اوست هر روز ستاره ای را از این آسمان به پایین می کشند امّا باز این آسمان پر از ستاره است. این بار نیز در پی امر امام، دریایی خروشان از داوطلبین به طرف جبهه های حق علیه باطل روان شد و من قطره ای از این دریایم و نیز می دانید که این اقیانوس بی پایان است و هر بار بر او افزوده می شود. راه شهیدان را ادامه دهید. که آنها نظاره گر شمایند مواظب ستون پنجم باشید که در داخل شما هستند. بی تفاوتی را از خود دور کنید، در مقابل حرف های منحرف بی تفاوت نباشید مردم کوفه نشوید و امام را تنها نگذارید. در راهپیمایی ها بیشتر از پیش شرکت کنید. در دعاهای کمیل شرکت کنید. فرزندانتان را آگاه کنید. و تشویق به فعالیت در راه الله کنید و وصیت به پدر و مادرم: پدر و مادرم! همچنان که تا الآن صبر کرده اید از خدا می خواهم صبر بیشتری به شما عطا کند. فعالیتتان را در راه خدا بیشتر کنید. در عزایم ننشینید، نمی گویم گریه نکنید ولی اگر خواستید گریه کنید به یاد امام حسین (ع) و کربلا و پدر و مادرانی که پنج فرزندشان شهید شده گریه کنید، که اگر گریه های امام حسینی و تاسوعا و عاشورایی نبود، اکنون یادی از اسلام نبود. پشت جبهه را برای منافقین و ضد انقلاب خالی نگذارید، در مراسم عزاداری بیشتر شرکت کنید که این مراسم شما را به یاد شهیدان می اندازد و این یاد شهیدان است که مردم را منقلب می کند امام را تنها نگذارید فراموش نکنید که شهیدان نظاره گر کارهای شمایند ما زنـده بـه آنـیـم کـه آرام نـگـیـریـم موجیم که آسودگی ما عدم ماست والسلام قطراه ای از دریای خروشان حزب الله
خاطرات:
سرلشکر شهید ولی الله فلاحی: «او (شهید احمد کشوری) از همان آغاز جنگ داخلی چنان از خود کیاست و لیاقت و شجاعت نشان داد که وصف ناکردنی است. یک بار خودش به شدت زخمی شد و هلیکوپترش سوراخ سوراخ. ولی او به فضل الهی و هوشیاری تمام، هلیکوپتر را به مقصد رساند. در زمان جنگ هم، دست از ارشاد برنمیداشت و ثمره تلاشهای شبانهروزی او را میتوان پرورش عقیدتی شیرمردانی چون شهید سهیلیان و شهید شیرودی دانست».
منبع (ادامه ...):
https://ajashohada.ir/Apps
سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام، هدیه به ساحت مقدس حضرت زهراء سلام الله علیها، ائمه اطهار علیهم السلام، امام خامنه ای حفظه الله تعالی و ارواح طیبه شهداء صلوات الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
نماز شب هفتم ماه رجب (اقبال الاعمال) الجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من عمل الليلة السابعة من رجب جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل سی و نهم، عمل شب هفتم ماه رجب: وَجَدْنَا ذَلِكَ فِيمَا نَظَرْنَاهُ مِمَّا يُقَرِّبُ الْعَبْدَ إِلَى مَوْلَاهُ عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ در برخى كتابهاى دربردارندهى اعمال نزديككنندهى بنده به مولاى خويش، به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است: مَنْ صَلَّى فِي اللَّيْلَةِ السَّابِعَةِ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ بِالْحَمْدِ[1] مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[2] ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ[3] وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ[4] هركس در شب هفتم ماه رجب چهار ركعت نماز-در هر ركعت سورهى «حمد» یک بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» سه بار و سورهى «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» -بخواند وَ يُصَلِّي عَلَى النَّبِيِّ ص عِنْدَ الْفَرَاغِ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ يَقُولُ الْبَاقِيَاتِ الصَّالِحَاتِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ عَشْرَ مَرَّاتٍ و بعد از اتمام نماز ده بار بر پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-صلوات بفرستد و باقيات صالحات (اعمال شايستهى پاينده) ؛ يعنى «سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلاّ اللّه و اللّه أكبر» را ده بار بگويد، أَظَلَّهُ اللَّهُ تَحْتَ ظِلِّ عَرْشِهِ [تَحْتَ الْعَرْشِ] وَ يُعْطِيهِ ثَوَابَ مَنْ صَامَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ اسْتَغْفَرَتْ لَهُ الْمَلَائِكَةُ حَتَّى يَفْرُغَ مِنْ هَذِهِ الصَّلَاةِ خداوند او را در سايهى [زير]عرش خود قرار مىدهد و پاداش كسى كه ماه رمضان را روزه داشته به او عطا مىكند و تا زمان فراغت از نماز، فرشتگان براى او طلب آمرزش مىكنند وَ يُسَهِّلُ عَلَيْهِ النَّزْعَ وَ ضَغْطَةَ الْقَبْرِ وَ لَا يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يَرَى مَكَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ- وَ آمَنَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَزَعِ الْأَكْبَر و جان كندن و فشار قبر او آسان مىگردد و از دنيا بيرون نمىرود تا اينكه جايگاه خويش را در بهشت ببيند و خداوند او را از هراس بزرگتر [روز قيامت]ايمن گرداند
استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام، هدیه به ساحت مقدس حضرت زهراء سلام الله علیها، ائمه اطهار علیهم السلام، امام خامنه ای حفظه الله تعالی و ارواح طیبه شهداء صلوات الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة
برخی از احادیث ائمه معصومین علیهم السلام و ... (1)
لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید
سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام، هدیه به ساحت مقدس حضرت زهراء سلام الله علیها، ائمه اطهار علیهم السلام، امام خامنه ای حفظه الله تعالی و ارواح طیبه شهداء صلوات الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
مر علی بکربلا فی اثنین من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عیناه للبکاء ثم قال: هذا مناخ رکابهم و هذا ملقی رحالهم و هیهنا تهراق دماؤهم، طوبی لک من تربة علیک تهراق دماء الأحبة.
امام باقر علیه السلام فرمود: امیر المؤمنین علیه السلام با دو تن از یارانش از «کربلا» گذرکردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهایش اشک آلود شد، سپس فرمود: اینجا مرکبهایشان بر زمین می خوابد، اینجا محل بارافکندنشان است و اینجا خونهایشان ریخته می شود، خوشا به حال تو ای خاکی که خون دوستان بر روی تو ریخته می شود! بحار الانوار، ج 44، ص 258
امام صادق «علیه السلام» اگر زائر امام حسین «علیه السلام» می دانست بواسطه این زیارت که چقدر شادی و سرور بر رسول خدا «صلی الله علیه و آله» و بر امیرالمومنین «علیه السلام» و بر حضرت فاطمه «علیها السلام» و به شهدا از ما اهل بیت وارد می آید و اگر می دانست آنچه از دعای ایشان بواسطه زیارتش ، هنگامیکه بر می گردد و آنچه را که از ثواب در همین دنیا و در آخرت خواهد داشت و آنچه را که برای او پیش خداوند ذخیره شده است، هر آینه دوست می داشت که آنجا کربلا خانه اش بود مستدرک الوسایل، ج10،ص343
تلاش اهل بیت(علیهم السلام) برای زنده نگهداشتن راه حسینبنعلی(علیه السلام)
مسألهی شهید و ایثارگری، کهنهشدنی نیست؛ این، موتور حرکت جامعه است؛ بعضیها از این نکته غفلت میکنند. این که میبینید بعضی با سخن، قلم و حرکات خود، نگاهی به ایثار و شهادت میاندازند که آن نگاه منفی و ناسپاسانه است، بر اثر غفلت آنهاست؛ نمیفهمند پاسداری از حرمت شهیدان و ایثارگران چقدر برای یک جامعه و ملت و کشور دارای اهمیت است. شما ببینید خون مطهر حسینبنعلی (علیهالسلام) در کربلا در غربت بر زمین ریخته شد؛ اما بزرگترین مسؤولیتی که بر عهدهی امام سجاد (علیهالصلاةوالسلام) و زینب کبری (سلاماللَّهعلیها) قرار گرفت، از همان لحظهی اول این بود که این پیام را روی دست بگیرند و به سرتاسر دنیای اسلام آن را، به شکلهای گوناگون، منتقل کنند. این حرکت برای احیاء دین حقیقی و دین حسینبنعلی و آن هدفی که امام حسین برای آن شهید شد، یک امر ضروری و لازم بود. البته اجر الهی برای امام حسین محفوظ بود؛ میتوانستند او را در بوتهی سکوت بگذارند؛ اما چرا امام سجاد (علیهالسلام) تا آخر عمر - سی سال بعد از او، امام سجاد زندگی کردند - در هر مناسبتی نام حسین، خون حسین و شهادت اباعبداللَّه را مطرح کردند؛ آن را به یاد مردم آوردند؟ این تلاش برای چه بود؟ بعضی خیال میکنند این کار برای انتقام گرفتن از بنیامیه بود؛ در حالیکه بنیامیه بعدها از بین رفتند. امام رضا (علیهالسلام) که بعد از آمدن بنیعباس است، چرا به ریّانبنشبیب دستور میدهد مصیبتنامهی اباعبداللَّه را در میان خودتان بخوانید؟ (عيون أخبار الرضا ع ، شیخ صدوق ج۱ ص ۲۹۹؛ الأماليللصدوق ، شیخ صدوق ص ۱۲۹ ؛ إقبالالأعمال ، سید بن طاووس ص ۵۴۴ ؛ بحارالأنوار ، علامه مجلسی ج ۴۴ ص ۲۹۹ ؛) آن وقت که بنیامیه نبودند؛ تارومار شده بودند. این کار برای این است که راه حسینبنعلی و خون او عَلَم و پرچم حرکت عظیم امت اسلام به سوی هدفهای اسلامی است؛ این پرچم باید سرپا بماند؛ تا امروز هم بر سر پا مانده و تا امروز هم هدایت کرده است.۱۳۸۳/۰۴/۱۶
بخشی از وصیت نامه: یا حضرت زینب (س) یا حضرت رقیه(س) اگر بارها درراه شما تکهتکه شوم یا جانباز شوم هرگز از دفاع شما دست بر نخواهم داشت و امید دارم که این روح پرگناه لیاقت شهادت را داشته باشد ...
...
از دوستان و بستگان میخواهم که تا آخرین قطره خون به شهدا و ولیفقیه وفادار باشند
ما لشگر امام حسینیم، حسین وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه امام حسین (ع) را در آغوش بگیریم كلامی و دعایی جز این نباید داشته باشیم: اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد
ثم لیندب الحسین و یبکیه و یأمر من فی داره بالبکاء علیه و یقیم فی داره مصیبته باظهار الجزع علیه و یتلاقون بالبکاء بعضهم بعضا فی البیوت و لیعز بعضهم بعضا بمصاب الحسین علیه السلام.
امام باقر علیه السلام نسبت به کسانی که در روز عاشورا نمی توانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستورعزاداری دادند و فرمودند: بر حسین علیه السلام ندبه و عزاداری و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه اش با اظهار گریه و ناله بر حسین علیه السلام، مراسم عزاداری بر پا کند و یکدیگر را با گریه و تعزیت و تسلیت گویی در سوگ حسین علیه السلام در خانه هایشان ملاقات کنند.
کامل الزیارات، ص .175
امام باقر«علیه السلام» اگر مردم می دانستند زیارت امام حسین «علیه السلام» چقدر فضیلت و ثواب دارد ،بدرستیکه از شوق می مردند و نفسهایشان از روی حسرت بند می آمد،گفتم: چقدر فضیلت دارد،حضرت فرمودند: هرکس امام حسین «علیه السلام» را زیارت کند، از روی اشتیاقی که به او دارد خدا برایش هزار حج مقبول و هزار عمره و اجر هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار بنده آزاد کردن که مراد از آن رضای خدا باشد می نویسد. وسایل الشیعه،ج14،ص453
سه عنصر در حرکت حضرت ابیعبداللَّه (علیهالسّلام) وجود دارد: عنصر منطق و عقل، عنصر حماسه و عزت، و عنصر عاطفه. عنصر منطق و عقل در این حرکت، در بیانات آن بزرگوار متجلی است؛ قبل از شروع این حرکت، از هنگام حضور در مدینه تا روز شهادت. جمله، جملهی این بیانات نورانی، بیانکنندهی یک منطق مستحکم است. خلاصهی این منطق هم این است که وقتی شرایط وجود داشت و متناسب بود، وظیفهی مسلمان، «اقدام» است؛ این اقدام خطر داشته باشد در عالیترین مراحل، یا نداشته باشد. خطرِ بالاترین، آن است که انسان جان خود و عزیزان و نوامیس نزدیک خود - همسر، خواهر، فرزندان و دختران - را در طبق اخلاص بگذارد و به میدان ببرد و در معرض اسارت قرار دهد. اینها چیزهایی است که از بس تکرار شده، برای ما عادی شده، در حالی که هر یک از این کلمات، تکاندهنده است. بنابراین، حتی اگر خطر در این حد هم وجود داشته باشد، وقتی شرایط برای اقدام متناسبِ با این خطر وجود دارد، انسان باید اقدام کند و دنیا نباید جلوی انسان را بگیرد؛ ملاحظهکاری و محافظهکاری نباید مانع انسان شود؛ لذت و راحت و عافیتِ جسمانی نباید مانع راهِ انسان شود؛ انسان باید حرکت کند. اگر حرکت نکرد، ارکان ایمان و اسلام او بر جا نیست. 1384/11/05
امام خامنه ای: در مقابل «لا یفل الحدید الاّ الحدید» باید با منطق به میدان رفت. دشمن دارد از ابزارهای هنری استفاده میکند؛ از ابزارهای مدرنِ تبلیغی استفاده میکند و حرفها را پخش میکند؛ آماج عمده هم جوانهای ما هستند ...
امروز توجه کنید که گرایش تبلیغی دشمنان ما فقط این نیست که به نظام اسلامی فحاشی کنند یا بد بگویند یا یک تهمت سیاسی بزنند؛ امروز دشمنان ما به شکل مبنایی با مباحثی که پایهی جمهوری اسلامی است، دارند دست و پنجه نرم میکنند. به قول خودشان، دارند تفکر ضد جمهوری اسلامی را تئوریزه میکنند. در واقع برای تفکر سیطرهی استکبارىِ دنیای استکبار و در رأس آنها امریکا بر همهی جهان، دارند پایهی فکری درست میکنند. آنچه مربوط به ایمان مردم است، آنچه مربوط به حقانیت اسلام و قرآن و احکام الهی است، آنچه مربوط به درآمیختگی و وحدت دین و سیاست است، آنچه مربوط به مبانی خاص جمهوری اسلامی است؛ همهی اینها مورد چالش است و این چالش به شکل بسیار جدی دارد دنبال میشود. مخالفان نظام جمهوری اسلامی فقط یک مشت فحاشهایی که در رادیو و تلویزیونها بنشینند و یاوهسرایىِ سیاسی بکنند، نیستند؛ افراد متفکر را به کار گرفتهاند؛ آدمهایی را که در زمینههای فکری - چه دینی، چه سیاسی - میتوانند حرفی به میدان بیاورند، به کار گرفتهاند و دارند پول خرج میکنند و فکر درست میکنند و آن را به جامعه تزریق میکنند. در مقابلهی با این، نه عصبانیت، نه تکفیر، نه سلاح، نه قوهی زور، هیچکدام فایدهیی ندارد. در مقابل «لا یفل الحدید الاّ الحدید» باید با منطق به میدان رفت. دشمن دارد از ابزارهای هنری استفاده میکند؛ از ابزارهای مدرنِ تبلیغی استفاده میکند و حرفها را پخش میکند؛ آماج عمده هم جوانهای ما هستند. 1384/06/17
«دستگاههای تبلیغاتی دنیا برای گمراه کردن انسانها... از همهی امکانات استفاده میکنند برای الگوسازی، ملتها هم دستشان خالی است و الگویی برای ارائه در مقابل آنها ندارند. ما دستمان پُر است... امام حسن و امام حسین را گفتهاند: «سیّدی شباب اهل الجنّة» ... یعنی جوانی اینها باید به عنوان یک الگو همیشه در مقابل چشم جوانهای دنیا باشد. جوانی پیغمبر و امیرالمؤمنین هم همینجور است.» ۱۳۸۳/۰۵/۱۷
امام حسین علیهالسلام با یک دنیا مواجه بود حضرت آیتالله امام خامنهای: « امام حسین با یک دنیا مواجه بود همان طور که پیغمبر(ص) در بعثت، یک تنه با یک دنیا مواجه شد، امام حسین(ع) هم در ماجرای کربلا، یک تنه با یک دنیا مواجه بود.» ۱۳۷۵/۰۹/۲۴
امام خامنه ای: پروردگارا! خودت به ما توفیق بده که آنچه راه هدایت است بشناسیم و آن راه را بپیماییم.
امام خامنه ای:
لزوم تقویت تقوای ملی و اجتماعی در کشور ما و دنیای اسلام
و از درون باید اقتدار بجوشد. تقوای عمومی و اجتماعی، مثل تقوای فردی است؛ در تقوای فردی -که روزه برای تقوا است؛ ماه روزه، ماه تحصیل تقوا است- شما وقتیکه متّقی باشید، از درون مصونیّت پیدا میکنید؛ مثل کسی که واکسن زده و در خود ایجاد مصونیّت کرده، که به یک محیط آلودهی به میکروب هم که برود، میکروب در او اثر نمیکند؛ تقوا اینجوری است؛ تقوا نمیگذارد که محیط بیرونی، روی شما اثر بگذارد؛ لااقل نمیگذارد بهآسانی اثر بگذارد؛ تقوای فردی اینجوری است. تقوای ملّی هم همینجور است؛ اگر یک ملّتی از درون، خود را قوی کند، علم خود را، صنعت خود را، ایمان خود را، فرهنگ خود را تقویت بکند، نیروهای بیرونی نمیتوانند رویش تأثیر بگذارند. این نسخهای است که امروز همهی ما بایستی به این نسخه عمل کنیم؛ دنیای اسلام هم باید به این نسخه عمل کند. ۱۳۹۴/۰۴/۲۷
شهید مدافع حرم شهید عبدالله باقری (ابو علی) تاریخ شهادت : 1394/08/01| حلب - سوریه
در فرازی از وصیتنامه شهید مدافع حرم شهید عباس دانشگر آمده است:
«درد را انسان بیهوش نمیکشد، انسان خواب نمیفهمد، درد را، انسان باهوش و بیـدار میفهمد. راستی...! دردهایم کو؟ چرا من بیخیال شدهام؟ نکند بیهوشم؟ نکند خوابم؟ مثل آب خوردن چندین هزار مسلمان را کشتند و ما فقط آن را مخابره کردیم...
شهید سیروس تیمورینیا شهادت: چهاردهم اردیبهشت 1361 در شلمچه
شهدا نظاره گر اعمال شما هستند بدانید كه شهدای عظیم انقلاب كبیر اسلامی هرلحظه نظارهگر اعمال شما هستند و انتظار دارند كه در راه آنها قدم بردارید. (بخشی از وصیت نامه)
شهید از لحظه تولد تو تا لحظه شهادت همیشه حماسه حسین(ع) را در خاطره خود دارد؛ و دشمنان اسلام باید بدانند كه مادران ما وقتی به ما شیر میدادند در روضههای اباعبدالله(ع) در حال اشك ریختن به مظلوم شهید شدن حسین(ع) بودهاند، و ما شیر مادر را همراه با اشكی كه برای حسین میریخته میخوردیم و حماسه حسین(ع) در خون ما جوشش دارد.